سلام خانمی 

باز هم یک مسابقه دیگه توی نی نی وبلاگ برگزار شد وما با این عکس توی مسابقه شرکت کردیم 

قربون اون خواب قشنگت برم 

این روز که این عکس را گرفتم بغل پدر بودی

و کلی  تو خواب با صدا می خندیدی 

ما که کلی ذوق زده شده بودیم 

فکر کنم داشتی با فرشته ها بازی میکردی و لذت می بردی 

راستی دلم نیومد این چند تا عکس را هم نذارم :

دختر گلم.... عزیز مادر، 

این عکس های یادگاری شما

در سالهای 2010-2011-2012

در مهد کودک است. 

قربونت برم چه قدر بزرگ شدی و خانم 

دوست دارم یک عالمه 

هر چه بگم بازم کمه

 سلام و صد تاسلام 

دخترم فقط اومدم بنویسم که در مسابقه«اتاق من در نی نی وبلاگ»

شما هم جزو 25 برنده بودی،شما توی مسابقه ششم شدی  جالب بود 

البته من که از این مسابقه خیلی خیلی لذت بردم 

جایزه این مسابقه یک هفته عکس شما در ویترین نی نی وبلاگ است حتما عکش را می ذارم  تا یادگاری بمونه 

من این عکس شما را فرستادم برای ویترین 

کلی ایده اتاق گرفتیم برای خودش ژورنالی بود

لینک مسابقه را گذاشتم جهت مشاهده و ایده گرفتن  در آینده برای خودم و دوستان و اقوام

http://mosabeghe.niniweblog.com/ برندگان مسابقه اتاق من 

 به به باز هم مسابقه 

این دفعه« مسابقه اتاق من »

من عکس های اتاقت را که یایا فروغ و خاله مهسا و دایی مهدی  و پدر زحمتش را کشیدند را براتون می گذارم 

امیدوارم خوشتون بیاد  ...ساده ولی بسیار دوست داشتنی  و راحت .....

 سلام خانمی

الان فصل حراج های تابستانی است و من  هم که عاشق خرید  و از این فروشگاه به اون فروشگاه 

 شما وقتی با من می آیی خرید فقط یک ساعت اول همراهی میکنی

ولی زود خسته می شی و می گی حوصله ات سر رفته و می خواهی بری قسمت بازی مخصوص  بچه ها  یا می گی می خواهی برای ساندویج بخوری طبق همیشه ماهی و چیپس و میلشیک 

برای همین ، همیشه خرید های من نصفه نیمه است

 میشه لطفا کمی همکاری کنی شیطون کوچولوی من 

 خانمی سلام 

دیروز عمه پریچهر به ما زنگ زد و گفت زن عمو ندا جون،  نی نی  تو راهی داره   

هوراااااااااااااااااااااااا ما که کلی خوشحال شدیم.... شب هم بابایی یه عموامیر زنگ زد و شما با ندا جون و  عمو امیر صحبت کردی و بهشون تبریک گفتی البته به زبون خودت         

جالب بود که به ندا جون می گفتی I am happy for you  یا گفتی Neda i love your baby so much عمو امیر  و ندا جون هم مثل همیشه کلی ذوق کردند و  از ما خواستند « تیشنیت» را ببوسیم  

جهت اطلاع « تیشنیت » یعنی زیر گلوت به زبون محلی 

خلاصه امیدواریم نی نی عمو امیر سالم و سلامت بدنیا بیاد و به خونه انها یک رنگ و بوی تازه بده 

نی نی جون تو راهی دوست  داریم

 سلام و سلام

من با این عکس تو مسابقه نی نی شکلک و کار در خانه شرکت کردم

رای یادتون نره

برای دیدن من در مسابقه به این ادرس مراجعه کنید:

http://sheklak_mohammad.niniweblog.com/post931.php 

 دختر گلم 

روز دوشنبه چون عید مبعث بود تعطیل بودیم و با برنامه ریزی قبلی همراه با دوستان تصمیم گرفتیم بزنیم  به کوه......صبح ساعت 9 همگی 11 تا خانواده راه افتادیم به سمت تورودوس و پدر هم راهنمای این جمع بود

خیلی خندیدیم چون  مرتب یک ماشین عقب می افتاد و همه کنار می زدند تا اون ماشین برسه ...   توی راه رفتیم به روستای کاکاپتریا ولی از بدشانسی سه راهی مرکزی روستا را که منتهی به آثار باستانی روستا می شد را داشتند ترمیم میکردند و فقط ما دور روستای زیبا پرخیدیم و اومدیم بیرون ... فکرش را بکن 11 تا ماشین توی کوچه های تنگ روستا چه ترافیکی بود ... همه با تعجب به ما نگاه می کردند

 بعد دوباره مسیر خودمون را ادامه دادیم و رسیدیم به منطقه کمپینگ تورودوس ... رفتیم زیر آلاچیق ها جا گرفتیم ... خانم ها مشغول صحبت شدند.. آقایون رافتند والیبال و تنیس و بچه ها ها توی محوطه بازی کمپینگ بازی میکردند... اون محوطه را پر از شن های ریز کردند تا بچه ها راحتتر بازی کنند ولی شما مرتب می گفتنی پایت کثیف شده و از من می خواستی تمیزت کنم ... بعد از چند بار خودت خسته شدی و مثل بقیه بچه ها شروع کردی به بازی توی شن و ماسه .....

 من برگشتم توی محوطه پیش خانم ها ..... سر ظهر بود که دیدم پدر شما را بغل کرده و داره می آید و صورتت خونی است.. بله کاشف به عمل اومد که داشتی با طناب های مخصوص آکروبات بازی می کردی افتادی زمین  چونه ات زخمی شده بود...خلاصه کلی همه را نگران کردی ... ولی شکر خدا فقط ساییده شده بود ( البته از نوع بسیار شدید) من نگران بودم شاید فک شما شکسته باشه ولی خدا را شکر به خیر گذشت ....

 بعد هم که آقایون مشغول اماده سازی جوجه کباب ها شدند و خانم ها میز ها را چیدند و ناهار و میوه و تنقلات و ..... بعد ناهار هم رفتیم پیاده روی توی دل کوه و میوه چینی از درختهای معصوم .....کلی گوجه سبز و آلو قرمز و  گیلاس و آلبالو چیدیم .... ( از دیدن گوجه سبز  تعجب کردیم ولی تا اونجا که در توان بود خوردیم )

عصر دوباره سوار ماشین ها شدیم و رفتیم سمت یک روستای دیگه تو دل کوه ... رفتیو و کلیسای معروف روستای پتریاس را دیدیم ...  خونه های این روستا دقیقا لبه پرتگاه بودند ... ما حتی می ترسیدیم از توی ماشین نگاه کنیم ولی آنها راحت توی بالکن ها و حیاط خلوتهاشون نشسته بودند و زیر پاشون هم که دره ای عمیق ... واقعا پر دل و جرات بودند

  توی راه برگشت لب یک چشمه توی دل کوه توقف کردیم و کلی آب خوردیم و آب  با خودمون آوردیم .... آب چشمه یخ یخ یخ بود... نمی تونستی برای یک دقیقه دستت را توی آب نگه داری ... البته کنار زدن 11 تا ماشین توی یک جاده باریک کوهستانی که یکطرفش دره بود و یک طرف دیواره کوه خودش هم سوژه ای بود... خلاصه به خیر گذشت....

بعدش هم که  راه افتادیم به سمت شهر لیماسول و رفتیم کنار دریا و بچه کنار دریا بازی کردند و شب برگشتیم خونه ...خسته و کوفته ... شما سریع دوش گرفتی و خوابیدی ... 

راستی دخترم چون صورتت زخمی شد از ظهر به بعد زیاد عکس نگرفتم... دلم ریش می شد وقتی صورت ماههت را نگاه می کردم...  ضمنا پدر کلیه مسئولیت را پذیرفت  و اعلام کرد باید بیشتر مواظب شما می بود...